Ciechocińskie tężnie solankowe, czyli drewniane konstrukcje do odparowywania wody z solanki zostały zaprojektowane przez profesora Akademii Górniczej Jakuba Graffa. Budowa tężni i warzelni były odpowiedzią na zapotrzebowanie na sól, do której Polacy stracili dostęp po traktatach rozbiorowych. Tężnie to ogromne rusztowania, zbudowane z około 7000 dębowych pali, których wnętrze wypełnione jest wiązkami tarniny, na które z góry spływa solanka. Pod każdą z tężni znajduje się zbiornik do odbioru solanki. Obecnie stanowią one nie tylko atrakcję uzdrowiska, ale przede wszystkim odgrywają rolę naturalnego inhalatora. Tężnie nr 1 i 2 powstały w latach 1824 – 1828, tężnia nr 3 w 1859 roku. Łączna ich długość wynosi 1741,5 m, wysokość każdej 15,8 m. Solanka pompowana jest ze źródła nr 11, czyli fontanny Grzybek i wtłaczana na szczyt tężni, skąd spływa po tarninowej ścianie. Pod wpływem wiatru i słońca paruje, tworząc specyficzny mikroklimat obfitujący w jod, brom, wapń, magnez, potas, sód, żelazo. Mikroklimat okołotężniowy wykorzystywany jest w profilaktyce i leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych, alergii, nerwicy wegetatywnej oraz nadciśnieniu tętniczym. Codzienny spacer do tężni solankowych to rytuał niemal wszystkich kuracjuszy i gości uzdrowiska. Niewątpliwą zaletą Sanatorium Uzdrowiskowego „Łączność” w Ciechocinku jest położenie w pobliżu tężni solankowych i atrakcyjnych tras spacerowych prowadzących do tych unikatowych budowli oraz innych atrakcji Ciechocinka. Sprawdź nasze oferty last minute!